هوش مصنوعی:
این متن شاعرانه از مولانا جلال‌الدین رومی است که در آن به مخاطب توصیه می‌شود تا ناخالصی‌ها و دشمنان درونی و بیرونی را از خود دور کند. شاعر از مفاهیمی مانند طمع، شهوت، خیانت و بیگانگی سخن می‌گوید و تأکید می‌کند که باید این صفات منفی را از وجود خود پاک کرد تا به معنویت و عشق حقیقی دست یافت.
رده سنی:
16+
این متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند شهوت و خیانت ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب یا دشوار برای درک باشد.
غزل شمارهٔ ۱۹۰۶
تو نَقْدِ قَلْب را از زَر بُرون کُن
وَگَر گوید زَرَم، زوتَر بُرون کُن
که بیگانه چو سیلاب است دشمن
زِ بامَش تو بِران وَزْ دَر بُرون کُن
مگس‌‌‌ها را زِ غیرت، ای برادر
ازین بَزمِ پُر از شِکَّر بُرون کُن
دو چَشمِ خاینِ نامَحْرَمان را
از آن زیب و جَمال فَرّ بُرون کُن
اگر کَر نَشْنَود آوازِ آن چَنگ
اگر تانی کَری از کَرْ بُرون کُن
چو مَستان شیشه اَنْدَر دست دارند
دلی کو هست چون مَرمَر بُرون کُن
نَرانِ راهِ مَعنی، عاشقانند
نَرِ شَهوت بُوَد چون خَرْ بُرون کُن
بِریزیده‌‌‌‌‌ست شَهوت پَرّ و بالَش
ازین مُرغانِ نیکو پَر بُرون کُن
چو بَنده‌‌یْ شَمسِ تبریزی نباشد
تو او را آدمی مَشْمَر، بُرون کُن
وَگَر گوید زَرَم، زوتَر بُرون کُن
که بیگانه چو سیلاب است دشمن
زِ بامَش تو بِران وَزْ دَر بُرون کُن
مگس‌‌‌ها را زِ غیرت، ای برادر
ازین بَزمِ پُر از شِکَّر بُرون کُن
دو چَشمِ خاینِ نامَحْرَمان را
از آن زیب و جَمال فَرّ بُرون کُن
اگر کَر نَشْنَود آوازِ آن چَنگ
اگر تانی کَری از کَرْ بُرون کُن
چو مَستان شیشه اَنْدَر دست دارند
دلی کو هست چون مَرمَر بُرون کُن
نَرانِ راهِ مَعنی، عاشقانند
نَرِ شَهوت بُوَد چون خَرْ بُرون کُن
بِریزیده‌‌‌‌‌ست شَهوت پَرّ و بالَش
ازین مُرغانِ نیکو پَر بُرون کُن
چو بَنده‌‌یْ شَمسِ تبریزی نباشد
تو او را آدمی مَشْمَر، بُرون کُن
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۹۰۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۹۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
