هوش مصنوعی:
در این شعر، شاعر با خط مشکین (خطی مانند مشک) و ابروی معشوقه خود گفت‌وگو می‌کند. شاعر ابتدا اشاره می‌کند که خط مشکین معشوق بر ماه هم خطاست، و معشوق پاسخ می‌دهد که برای چنین خطایی باید مشک از او خواست. سپس شاعر به کمان ابروی معشوق اشاره می‌کند و معشوق پاسخ می‌دهد که چنین کمانی بدون زه (تیر) راست نمی‌شود.
رده سنی:
15+
این شعر دارای مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های ادبی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، درک زیبایی‌شناسی و ظرافت‌های ادبی آن نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۱۷
گفتم: خط مشکین تو بر ماه خطاست
گفتا:به خطا مشک ز من باید خواست
گفتم که زه این کمان ابرو که تراست!
گفتا که چنین کمان به زه ناید راست
گفتا:به خطا مشک ز من باید خواست
گفتم که زه این کمان ابرو که تراست!
گفتا که چنین کمان به زه ناید راست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
