هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر از عشق، مستی، و شور و شوق زندگی سخن می‌گوید. او از ساقی و بزم نوشانوش یاد می‌کند و آرزو می‌کند که جان و دلش همیشه درگیر عشق و مستی باشد. شاعر همچنین از یوسف مصری و شور بازار او یاد می‌کند و آرزو می‌کند که عشق و شور همیشه در زندگی او جاری باشد.
رده سنی:
16+
این متن شامل مفاهیم عمیق عشق و مستی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم عرفانی ممکن است نیاز به تجربه و بلوغ فکری بیشتری داشته باشد.
غزل شمارهٔ ۷۴۸
فَخْرِ جُمله ساقیانی ساغَرَت در کار باد
چَشمِ تو مَخْمور باد و جانِ ما خَمّار باد
ای زِ نوشانوشِ بَزمَت هوشها بیهوش باد
وِیْ زِ جوشاجوشِ عشقَتْ عقلْ بی‌دَسْتار باد
چون زنانِ مصرْ جان را دست و دلْ مَجْروح باد
یوسُفِ مصری همیشه شورشِ بازار باد
ساقیا از دستِ تو بَسْ دستها از دست شُد
مَستِ تو از دستِ تو پیوسته بَرخورْدار باد
مَغزِ ما پُربادْ باد و مَشک ما پُرآبْ باد
بادِ ما را و آبِ ما را عشقْ پَذْرُفتار باد
شاهِ خوبانْ میرِ ما و عشقْ گیراگیرِ ما
جانِ دولَتْ یارِ ما و بَخت و دولَتْ یار باد
سَرکَشیم و سَرخوشیم و یکدِگَر را می‌کَشیم
این وجودِ ما همیشه جاذِبِ اَسْرار باد
چَشمِ تو مَخْمور باد و جانِ ما خَمّار باد
ای زِ نوشانوشِ بَزمَت هوشها بیهوش باد
وِیْ زِ جوشاجوشِ عشقَتْ عقلْ بی‌دَسْتار باد
چون زنانِ مصرْ جان را دست و دلْ مَجْروح باد
یوسُفِ مصری همیشه شورشِ بازار باد
ساقیا از دستِ تو بَسْ دستها از دست شُد
مَستِ تو از دستِ تو پیوسته بَرخورْدار باد
مَغزِ ما پُربادْ باد و مَشک ما پُرآبْ باد
بادِ ما را و آبِ ما را عشقْ پَذْرُفتار باد
شاهِ خوبانْ میرِ ما و عشقْ گیراگیرِ ما
جانِ دولَتْ یارِ ما و بَخت و دولَتْ یار باد
سَرکَشیم و سَرخوشیم و یکدِگَر را می‌کَشیم
این وجودِ ما همیشه جاذِبِ اَسْرار باد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۴۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۴۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
