هوش مصنوعی: متن بالا از زبان فردی پاکیزه‌گوهر بیان می‌شود که دنیا را مانند مرداری توصیف می‌کند که سگان (انسان‌های دنیاطلب) دور آن جمع شده‌اند. این افراد مانند سگ‌ها فقط به فکر سیر کردن خود هستند و پس از سیر شدن، دنیا را برای دیگران رها می‌کنند. دنیاجویان همیشه در حال تلاش برای افزایش دارایی‌های خود هستند و هرگز به آینده و عواقب کارهای خود فکر نمی‌کنند. در نهایت، این افراد با امیدهای واهی و غم‌های بی‌پایان زندگی می‌کنند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و انتقادی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار است. همچنین، استفاده از استعاره‌های قوی مانند «مردار» و «سگ» ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال نامناسب باشد.

(۵) حکایت در ذمّ دنیا

چنین گفتست آن پاکیزه گوهر
که دینی دوست از سگ هست کمتر

چو مرداریست این دنیای غدّار
سگان هنگامه کرده گردِ مردار

چو سگ زان سیر شد بگذارد آنرا
که تا یک سگ دگر بردارد آنرا

ذخیره نهد او از هیچ روئی
نیندیشد ز فردا نیز موئی

ولی هر کس که دنیاجوی باشد
همیشه در طلب چون گوی باشد

چو گوئی می‌دود دایم ز عادت
که تا یک دم کند دنیا زیادت

اُمید عمر یک روزش نه وانگاه
غم صد ساله بر جانش بیک راه
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:(۴) حکایت در ذمّ دنیا
گوهر بعدی:(۶) گفتار عبّاسۀ طوسی در دنیا
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.