هوش مصنوعی:
این متن بیانگر ناپایداری و زودگذر بودن زندگی و دارایی‌های دنیوی است. شاعر با اشاره به غنچه و باد، نشان می‌دهد که هرچه انسان برای خود فراهم می‌کند، به راحتی از بین می‌رود.
رده سنی:
15+
محتوا دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار است. همچنین، ممکن است نیاز به توضیح بیشتری برای درک کامل معانی داشته باشد.
تک‌بیت شمارهٔ ۴۲۷
چون غنچه این بساط که بر خویش چیده‌ای
تا می‌کشی نفس، همه را باد برده است
تا می‌کشی نفس، همه را باد برده است
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:تک‌بیت شمارهٔ ۴۲۶
گوهر بعدی:تک‌بیت شمارهٔ ۴۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
