هوش مصنوعی:
شاعر از عمر طولانی خود افسوس می‌خورد که در آن لحظات ارزشمند و واقعی نداشته است. او احساس می‌کند که سرنوشت (فلک) او را به بازی گرفته و در خاک (ناچیزی و پوچی) رها کرده است، هرچند که او هرگز اهل بازی‌های دنیوی نبوده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عمیق فلسفی و احساسی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار است. همچنین، مفاهیمی مانند افسوس بر عمر و پوچی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.
رباعی شمارهٔ ۸۹
افسوس! که در عمر درازیم نبود
خطی ز زمانهٔ مجازیم نبود
بنشاند مرا فلک به بازی در خاک
هر چند که وقت خاک بازیم نبود
خطی ز زمانهٔ مجازیم نبود
بنشاند مرا فلک به بازی در خاک
هر چند که وقت خاک بازیم نبود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۸۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
