هوش مصنوعی:
این متن شعری است که در آن شاعر از شخصی به نام مسعود تمجید می‌کند و او را به دلیل همت بلند، رای عالی و تأثیرگذاری بر جهان ستایش می‌نماید. شاعر اشاره می‌کند که آسمان و جهان مطیع فرمان او هستند و او با عاطفه و بخشش‌های خاص خود، نیازهای دیگران را برطرف می‌سازد. همچنین، شاعر تأکید می‌کند که مسعود در طول زمان هم دشمن و هم دوست او بوده است، اما هیچگاه از روش‌های نادرست استفاده نکرده است. در پایان، شاعر به خدا سوگند می‌خورد که هرگز انتظار چنین خطابی را نداشته است.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق ادبی و اخلاقی است که درک آن به سطحی از بلوغ فکری و ادبی نیاز دارد. همچنین، استفاده از واژگان پیچیده و استعاره‌های ادبی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
شمارهٔ ۳۰۷ - در منع توزیع با جمال‌الدین مسعود گوید
ای به طالع چو نام خود مسعود
وی به همت چو رای خویش رفیع
آسمان آن مطاع عالم کون
امر و نهی ترا به طوع مطیع
تیره ماه امید را داده
به صبای وفا مزاج ربیع
دو طلایه است حزم و عزم ترا
سیرشان جاودان بطیء و سریع
مدتی شد که در مصالح من
بوده‌ای هم تو خصم و هم تو شفیع
عاطفتهای خاص تو دادست
صد رهم بی‌نیازی از توزیع
بدعتی تو منه در این مدت
که بود از خصایص تو بدیع
به خدایی که جز بدو سوگند
هست شرک خفی و فحش شنیع
که به ترویج این خطم هرگز
این توقع نبود از آن توقیع
وی به همت چو رای خویش رفیع
آسمان آن مطاع عالم کون
امر و نهی ترا به طوع مطیع
تیره ماه امید را داده
به صبای وفا مزاج ربیع
دو طلایه است حزم و عزم ترا
سیرشان جاودان بطیء و سریع
مدتی شد که در مصالح من
بوده‌ای هم تو خصم و هم تو شفیع
عاطفتهای خاص تو دادست
صد رهم بی‌نیازی از توزیع
بدعتی تو منه در این مدت
که بود از خصایص تو بدیع
به خدایی که جز بدو سوگند
هست شرک خفی و فحش شنیع
که به ترویج این خطم هرگز
این توقع نبود از آن توقیع
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۸ - در شکایت از ممدوح خویش حمیدالدین
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
