هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از درد جدایی و عشق نافرجام می‌گوید و بیان می‌کند که عقلش او را ترک کرده و نمی‌تواند با دیوانگی عشق کنار بیاید.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق عاطفی و فلسفی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.
گزیدهٔ غزل ۱۷۱
مشکلست آزاد بودن دل که با دلبر نشست
مردنست از تن جدایی دل که با جان خو گرفت
عقل بیرون شد زمن پرسیدمش کاین چیست ؟ گفت :
ما که هشیاریم ! با دیوانه نتوان خو گرفت
مردنست از تن جدایی دل که با جان خو گرفت
عقل بیرون شد زمن پرسیدمش کاین چیست ؟ گفت :
ما که هشیاریم ! با دیوانه نتوان خو گرفت
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:گزیدهٔ غزل ۱۷۰
گوهر بعدی:گزیدهٔ غزل ۱۷۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
