هوش مصنوعی: این متن یک شعر عاشقانه است که در آن شاعر به زیبایی و جذابیت معشوق خود اشاره می‌کند و از عناصر مختلفی مانند دین، طالع، بخت، و طبیعت برای توصیف او استفاده می‌کند. شاعر همچنین مقایسه‌هایی بین معشوق و دیگران انجام می‌دهد و برتری او را در زیبایی و جذابیت بیان می‌کند.
رده سنی: 15+ این متن شامل مفاهیم عاشقانه و ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از برخی اصطلاحات و تشبیهات پیچیده ممکن است نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی داشته باشد.

غزل شمارهٔ ۴۵

سعادت روی با دین تو دارد
غنیمت خانهٔ زین تو دارد

زهی دولت زهی طالع زهی بخت
که شب پوش و عرقچین تو دارد

چه مقبل هندویی کان خال زیباست
که مسکن لعل شیرین تو دارد

قبا گوئی چه نیکی کرده باشد
که در بر سرو سیمین تو دارد

صبا دنیا معطر کرده گوئی
گذر بر زلف پر چین تو دارد

بسی دیدم پریرویان در آفاق
ندیدم کس که آئین تو دارد

به عالم هرکسی را کیش و دینی است
عبید بینوا دین تو دارد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۴
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.