هوش مصنوعی:
این شعر از محتشم کاشانی بیانگر درد و رنج شاعر از رفتار ناعادلانه و بی‌توجهی معشوق است. شاعر از ظن غلط، بی‌تابی، تلخی سخنان، مضایقه در گفت‌وگو، تهمت‌ها و شبهه‌افکنی‌های معشوق شکایت دارد و احساس می‌کند که معشوق با رفتارش او را کشته است. همچنین، شاعر از ترس انتقام و تلافی معشوق می‌گوید و اشاره می‌کند که معشوق با رفتارش باعث شده دیگران نیز نسبت به او بدبین شوند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاطفی پیچیده، شکایت از رفتار ناعادلانه و استفاده از استعاره‌های سنگین مانند 'قتل' و 'دمار' است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند تهمت و شبهه‌افکنی نیاز به درک بالاتری از روابط انسانی دارد.
غزل شمارهٔ ۵۴۷
صبح مرا به ظن غلط شام کرده‌ای
بی‌تاب مرا گنهی نام کرده‌ای
تا ذوق حرف تلخ تو حسرت کشم کند
ایذای من به نامه و پیغام کرده‌ای
از غایت مضایقه در گفت و گو مرا
راضی به یک شنیدن دشنام کرده‌ای
در غین مهر این که مرا کشته‌ای نهان
تقلید مهربانی ایام کرده‌ای
ترسم دمار از من بی‌ته برآورد
مرد آزمایی که تو در جام کرده‌ای
چشم تلافی ز تو دارم که پیش خلق
روی مرا به شبهه شبه فام کرده‌ای
از قتل محتشم همه احرام بسته‌اند
در دفع وی ز بس که تو ابرام کرده‌ای
بی‌تاب مرا گنهی نام کرده‌ای
تا ذوق حرف تلخ تو حسرت کشم کند
ایذای من به نامه و پیغام کرده‌ای
از غایت مضایقه در گفت و گو مرا
راضی به یک شنیدن دشنام کرده‌ای
در غین مهر این که مرا کشته‌ای نهان
تقلید مهربانی ایام کرده‌ای
ترسم دمار از من بی‌ته برآورد
مرد آزمایی که تو در جام کرده‌ای
چشم تلافی ز تو دارم که پیش خلق
روی مرا به شبهه شبه فام کرده‌ای
از قتل محتشم همه احرام بسته‌اند
در دفع وی ز بس که تو ابرام کرده‌ای
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۵۴۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۵۴۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
