هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه است که در آن شاعر از زیبایی و جذابیت معشوق و تأثیر عمیق نگاه و رفتار او بر دل و جان خود سخن می‌گوید. او از غمزه‌ها، اشارات ابرو و نگاه‌های معشوق به عنوان عوامل جادویی یاد می‌کند که دل او را تسخیر کرده‌اند. همچنین، شاعر از درد عشق و رنج‌های ناشی از آن می‌گوید.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

غزل شمارهٔ ۸۰

غمزه کز قوت حسنت دو کمان ساخته است
پیش تیرت دو دل امروز نشان ساخته است

در حضور تو و رسوای دگر غمزه مرا
از اشارات دو ابرو دو زبان ساخته است

هر نگاهت ز ره شعبده یک پیک نظر
به دو اقلیم دل از سحر روان ساخته است

جنبش گوشه ابروی تو در پهلوی غیر
پردلی را هدف تیر و کمان ساخته است

در مزاج تو اثر کرده هوائی و مرا
سرعت نبض گمانی که از آن ساخته است

نظر غیر که پاس نگهم می‌دارد
چهرهٔ راز مرا از تو نهان ساخته است

می‌توان ساختن از دیدهٔ غماز نهان
نیم نازی که اسیر تو بدان ساخته است

غیر اگر جرعه‌ای از پند ندادست تو را
سرت از صحبت یاران که گران ساخته است

غم عشق تو که خو کرده به جانهای عزیز
سخت با محتشم سوخته جان ساخته است
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۸۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.