هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر به ستایش و تمجید از یک شخصیت قدرتمند و پیروز می‌پردازد. او از قدرت و شجاعت این شخصیت سخن می‌گوید و بیان می‌کند که جهان و ستارگان تحت تأثیر او قرار گرفته‌اند. شاعر همچنین از نقش این شخصیت در ایجاد نظم و زیبایی در جهان سخن می‌گوید و آرزو می‌کند که همیشه حضور او در جهان باقی بماند.
رده سنی: 16+ این متن به دلیل استفاده از مفاهیم پیچیده و استعاره‌های ادبی، برای مخاطبانی مناسب است که از دانش ادبی و درک بالاتری برخوردار باشند. همچنین، مفاهیم مرتبط با قدرت و ستایش ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد.

قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹۷

ای کرده ز تیغت فلک تحاشی
فتحت ز حشم نصرت از حواشی

پیروزی و شاهی ترا مسلم
بر جملهٔ آفاق بی‌تحاشی

در بندگی تو سپهر و ارکان
یکسان شده از روی خواجه تاشی

هندوی تو یعنی که جرم کیوان
بهرام فلک را وثاق باشی

پیشانی شیر فلک خراشد
روباه درت آسمان خراشی

از سایهٔ رایت زمانه پوشی
وز دامن همت ستاره پاشی

گر هندسهٔ مدح تو نبودی
قادر که شدی بر سخن تراشی

ای روز جهان از تو عید دولت
آن روز مبادا که تو نباشی
وزن: مفعول مفاعیل فاعلاتن
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹۶ - در مدح ناصرالدین طوطی‌بک
گوهر بعدی:قصیدهٔ شمارهٔ ۱۹۸ - مدح ناصرالدین طوطی‌بیک و عضدالدین کندکز
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.