هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه بیانگر احساسات عمیق شاعر نسبت به معشوق است. او از درد فراق و اشتیاق دیدار می‌گوید و تأکید می‌کند که عشق به معشوق، مقصود نهایی زندگی‌اش است. شاعر از خوبی‌های بی‌نظیر معشوق سخن می‌گوید و از او می‌خواهد که با دلش بازی نکند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه عمیق و احساساتی است که درک آن‌ها برای نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار بوده و مناسب مخاطبان با درک ادبی بالاتر است.

شمارهٔ ۱۸

سَلوُمْ منه مَسّه چش وُ دیده‌یِ سو!
منْ کیْمه به ظاهرْ که سَلوُمْ کَنی تو

منْ ته قَدِم گَرْدمهْ، ته مه چشمِ سو!
حَیْف بُو قَدِمْ گرد رهْ سَلوم کِنی تو

من بٰا ته تمٰا داشتِمهْ، مه چشمِ سو!
اندکْ اندکْ مه خاطر نیازاری تو!

راستْ گتنهْ دُونا مَرْدمْ، کیمیاخو
دلْ به دلْ چراغهْ، د پَلی کَنّه سو

مَقْصُودِ منهْ عشقِ تهْ، کیمیاخو
گَرْ اینطورْ نَوُوئمْ، کُورْ مه زیستْ یکی رو

دایمْ همه‌ی دنی بیِیهْ، شهْ‌ای بُو
هرگزْ کَسْ نَدی آدمْ به خوبیِ تو

امیر گنه: ته ندییِنْ مهْ مُونگِ نو!
پُوسْت به تن بکاستهْ، سُونِ گُویِ بی‌جو

نَدُومهْ مجالْ کَیْ بو، منه چشمِ سو!
ته وٰا سُوزْمهْ تا بَرْسه چشْ به تو
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.