هوش مصنوعی: این شعر عرفانی از حافظ، به ستایش معشوق و عشق الهی می‌پردازد. شاعر در خرابات مغان (نماد جهان معنوی) به عشق و ارادت به میر بی‌همتا (معشوق یا خداوند) اشاره می‌کند و از نور وجود او، تسلیم در برابر او، و وحدت با او سخن می‌گوید. همچنین، به مفاهیمی مانند فنا در عشق، جام جم (نماد حکمت)، و معجزات موسی اشاره شده است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق عرفانی و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی نیاز دارد.

شمارهٔ ۷۳

در خرابات مغان مأوای ماست
سید ما میر بی همتای ماست

نور رویش کز همه پنهان بود
جلوه گر در دیده بینای ماست

تا بپای او سری بنهاده ایم
هرکجا باشد سری در پای ماست

دایمش کف بر کف جام جم است
هر کرا لب بر لب مینای ماست

قطره خوردیم و خوش دریا شدیم
هفت دریا موجی از دریای ماست

مابعشقش واله و شیدا شدیم
عشق او هم واله و شیدای ماست

موسی وقتیم چون نور علی
ز آستین پیدا ید بیضای ماست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.