هوش مصنوعی:
شاعر از خداوند می‌خواهد که او را به سوی خود جذب کند و با بادهٔ عشق، هستی‌اش را از نیستی پر کند. او از نهاد افسرده‌اش دلگیر است و طلب جرعه‌ای از می عشق دارد تا مست شود.
رده سنی:
16+
محتوا دارای مضامین عرفانی و انتزاعی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند «می عشق» و «مستی» نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
شمارهٔ ۳۰۰
یارب که بکوی خویش پابستم کن
وز باده جام نیستی هستم کن
دلگیرم ازین نهاد افسرده خویش
یک جرعه می عشق ده و مستم کن
وز باده جام نیستی هستم کن
دلگیرم ازین نهاد افسرده خویش
یک جرعه می عشق ده و مستم کن
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۰۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
