هوش مصنوعی: این متن یک شعر ستایش‌آمیز است که به مدح و توصیف بناهای ساخته شده در دوران شاه عباس و وزیرش حسین‌خان پرداخته است. شاعر از زیبایی و عظمت قصر و طاق‌های آن سخن می‌گوید و از لطف و خرد وزیر تمجید می‌کند. در پایان، تاریخچه بنا به وزیر حسین‌خان نسبت داده می‌شود.
رده سنی: 15+ این متن دارای زبان ادبی و پیچیده است و ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، محتوای تاریخی و ادبی آن برای مخاطبان با دانش و علاقه‌مندی بیشتر مناسب است.

شمارهٔ ۳۰ - ماده تاریخ قصر گازرگاه هرات

منت خدای را که سپهر کمال شد
گازرگه آن طراوت فردوس را ضمان

در عهد شاه عادل عباس پادشاه
از سعی افتخار سلاطین حسین‌خان

گویی نسیم لطف مسیحا دمش سرشت
در خاک آن چو آب خضر عمر جاودان

دستور کاینات قواما محمدا
چون شد وزیر ملک خراسان به فر‌ و ‌شان

هم در نخست سال وزارت بنا نهاد
این قصر عرش اساس درین غیرت جنان

دلکش‌تر از صفا و مصفاتر از خرد
زیباتر از نکویی و نیکوتر از روان

اندر کنار طاقش گویی نهاده‌اند
از بهر زیب و زینت مینای آسمان

روزی شدم دچار خرد اندرین حریم
گفتم که ای چو خاطر دستور غیب‌دان

از کیست این بنا و چه تاریخ سال اوست
گفت آصف خرد ز وزیر حسین‌خان
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹ - ماده تاریخ وفات ابراهیم
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱ - اخوانیه
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.