هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از ناامیدی و سختی‌های زندگی می‌گوید و اشاره می‌کند که تنها با توکل به خدا می‌توان به آرامش رسید. همچنین، او از ناامیدی و دلسردی در زندگی سخن می‌گوید و با اشاره به فصل خزان، پایان یافتن دوران شادی را بیان می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که ممکن است برای سنین پایین قابل درک نباشد. همچنین، موضوعات ناامیدی و دلسردی نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک و تحلیل دارد.
شمارهٔ ۲۸۷
کارم ز نارسیدن کشتی به جان رسید
تا ناخدا رسد، به خدا می توان رسید
دلسرد این چمن نشود از چه تیره بخت؟
تا داغ لاله گرم کند جا، خزان رسید
تا ناخدا رسد، به خدا می توان رسید
دلسرد این چمن نشود از چه تیره بخت؟
تا داغ لاله گرم کند جا، خزان رسید
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۸۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
