هوش مصنوعی: شاعر در این متن از رنج و مهجوری خود می‌گوید و بیان می‌کند که از همنفسان خود دور افتاده است. او همچنین از ناتوانی و ضعف خود در خدمت سخن می‌گوید و احساس دوری از خدمت به دلیل این ناتوانی را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عاطفی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، موضوعات غم و انزوا نیاز به سطحی از بلوغ ذهنی برای درک و پردازش دارد.

شمارهٔ ۳۱

صاحب جاها همیشه من رنجورم
از همنفسان خویشتن مهجورم

عمریست به دست و پای من قوت نیست
از خدمت تو ز ناتوانی دورم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.