هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت از روزگاری یاد می‌کند که امید داشت یارش او را می‌کشد، اما اکنون حسرت آن روزگار را می‌خورد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عاطفی عمیق و حسرت است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک یا مناسب نباشد.
شمارهٔ ۶
روزگاری بود امیدم که یارم می‌کشد
وه که اکنون حسرت آن روزگارم می‌کشد
وه که اکنون حسرت آن روزگارم می‌کشد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۵ - قطعهٔ دوبیتی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
