هوش مصنوعی:
شاعر از رنج و آزار فراوانی که از سوی دیگران متحمل شده است، سخن می‌گوید و بیان می‌کند که زندگی برایش تلخ و بی‌ارزش شده است.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و اجتماعی است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن و سال سنگین یا نامفهوم باشد. همچنین، بیان ناامیدی و یأس در متن نیاز به درک و بلوغ عاطفی دارد.
شمارهٔ ۱۰۲
از بس که ز دیو و دد مرا آزار است
وز بس که ز خلق بر وجودم بار است
این جان چو نوش بر دلم چون زهر است
وین عمر عزیز پیش چشمم خوار است
وز بس که ز خلق بر وجودم بار است
این جان چو نوش بر دلم چون زهر است
وین عمر عزیز پیش چشمم خوار است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
