هوش مصنوعی: 
                                متن درباره دختری است که در آستانه مرگ قرار دارد و زندگیاش بیروح و پریشان شده است. مادرش به دلیل نادانی، او را به ازدواج با جوانی وادار میکند و گاهی موهایش را تاب میدهد و گاهی صورتش را سرخ میکند. شخصی به مادر میگوید که این کار اشتباه است و اگر چارهای برای نجات دختر نیندیشد، مرگ او حتمی است.
                                
                                                                رده سنی: 
                                16+
                                متن دارای مضامین غمانگیز و پیچیده مانند مرگ، اجبار در ازدواج و نادانی است که ممکن است برای مخاطبان جوانتر سنگین و نامناسب باشد.
                            
                        شمارهٔ ۲۲ - تمثیل
                                                                                                                                            
                                                                            یکی دختری داشت در کار مرگ
                                        
وزین زندگی مانده بی ساز و برگ
                                                                                                                                                                                    
پریشیده گسیویش از انقلاب
ز گلبرگ رخساره اش رفته آب
                                                                                                                                                                                    
ز بی دانشی مادر مهربان
بکف شانه و غازه بهر جوان
                                                                                                                                                                                    
گهی تاب می دادش از شانه موی
گهی سرخ می کردش از غازه روی
                                                                                                                                                                                    
یکی گفتش ای زال انده نصیب
مکن خسته را بی دوا و طبیب
                                                                                                                                                                                    
یکی چاره کن رفتنش را به گور
و گرنه چه از سرمه با چشم کور
                                                                                                                                    
                                                            وزین زندگی مانده بی ساز و برگ
پریشیده گسیویش از انقلاب
ز گلبرگ رخساره اش رفته آب
ز بی دانشی مادر مهربان
بکف شانه و غازه بهر جوان
گهی تاب می دادش از شانه موی
گهی سرخ می کردش از غازه روی
یکی گفتش ای زال انده نصیب
مکن خسته را بی دوا و طبیب
یکی چاره کن رفتنش را به گور
و گرنه چه از سرمه با چشم کور
                                    وزن:  فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
                                
                                                                                        
                                    قالب:  مثنوی
                                
                                                                                        
                                    تعداد ابیات:  ۶                                
                            
                                                            
                            
                                                        
                            
                                این گوهر را بشنوید
                            
                            
                                                        این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
                            گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱ - قطعه ناتمام
                        
                    
                                                    
                        
                            گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳
                        
                    
                                
            
                            نظرها و حاشیه ها
                        
                        
                        شما نخستین حاشیه را بنویسید.
                                                                     
                                         
                                         
                                         
                                         
                         
                        