بر دلم هردم جفای بی وفایی می رسد
وه که بر جان من از هر سو بلایی می رسد

روزگاری شد که در وادی حیرت مانده ام
نه رهی پیدا شد و نه رهنمایی می رسد

قصد جان دارد فراق و وعده دیدار او
درد، راحت گشت ما را تا دوایی می رسد

از هوای خاک کوی توست در اشک ما
عاقبت از پاکی گوهر به جایی می رسد

غنچه دل از نسیم کوی او خواهد شکفت
ای نسیمی! غم مخور مشکل گشایی می رسد

«نسیمی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir