هوش مصنوعی: این متن شعری است که به موضوعات عشق، رنج‌های زندگی، ناپایداری دنیا، و نیاز به صلح و شجاعت می‌پردازد. شاعر از عشق به عنوان دریایی عمیق یاد می‌کند و بر ضرورت هشیاری در برابر آن تأکید دارد. همچنین، به ناپایداری دنیا و بی‌ثباتی شرایط اشاره می‌شود و از مخاطب می‌خواهد از دلبستگی به خوب و بد آن بگذرد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه زندگی نیاز دارد. همچنین، برخی از اشارات مانند ناپایداری دنیا و چالش‌های عشق ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۴۳۷

عکس رخسارهٔ معشوق نماید در سنگ
می برد روی نکویان ز دل آینه، زنگ

نفس بد کشت جهان را ز خدا می طلبم
شیرمردی که تواند به درآید به پلنگ

دست افشان ز جهان درگذر از نیک و بدش
که در این باب نه خوب است نماییم درنگ

هر زمان جلوهٔ دیگر به نظر می آرد
داد و فریاد ز دست فلک مینا رنگ

صلح کن صلح گرت میل اقالیم دل است
که کسی فتح نکرده است خرابات به چنگ

عشق دریای شگرفی است سعیدا هش دار
کمتر از بچهٔ ماهی است در این بحر، نهنگ
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۳۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.