سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۲۵۹۸۲ گوهر پیدا شد:
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۹
برو به گوهر
عشق است سلیمان و دل انگشتر اوست
داغ جگرم سیاهی لشکر اوست
قالب نی و جان ناشکیباست نوا
نالیدن ما از لب چون شکر اوست
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۳۴
برو به گوهر
عشق است که درد من و درمان من است
دین من و پیر من و ایمان من است
خون از بن هر مو نفشانم چه کنم؟
زان نشتر غمزه ای که در جان من است
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۳۵
برو به گوهر
افسانهٔ عشق، راز پنهان من است
صد چاک چو جیب گل، گریبان من است
زاهد، ره اسلام مداری بگذار
دین را به بتان باختن ایمان من است
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۳۹
برو به گوهر
افسوس که درد عشق و درمان هم نیست
داغ دل گرم و مهر جانان هم نیست
خون در طلب نعمت الوان نخورم
تنها نه که نان نمانده، دندان هم نیست
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۴۲
برو به گوهر
آن را که رسوم عشقبازی اصل است
آسوده ز دوری و خلاص از فصل است
در نامه ی عاشقان نباشد فصلی
افسانهٔ عشق، وصل اندر وصل است
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۵۷
برو به گوهر
ما را لب لعل فام می باید، نیست
این شهد نصیب کام می باید، نیست
هجری که سرم خمار ازو دارد، هست
وصلی که مرا مدام می باید، نیست
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۶۱
برو به گوهر
آن دیده، که بازاری عشاقش خوست
روی طلب راه نوردان با اوست
پرسید که: مِن اَینَ اِلی اینَ تَروحُ
گفتم از دوست، هم روم باز به دوست
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۶۴
برو به گوهر
دلبر بسیار و دل نگهدار کم است
دلدار کم و چه کم که بسیار کم است
گویند به عالم تو چرا بی یاری؟
یاران چه کنم؟ یار وفادار کم است
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۷۰
برو به گوهر
هرحند که حسن و عشق، مستور به است
آیات نیاز و ناز، مشهور به است
هر سینه که داغ نیست، خشت لحد است
زان لب که ننالید، لب گور به است
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۷۱
برو به گوهر
گر خاک شوی، در ره دلدار خوش است
ور نازکشی، ناز خریدار خوش است
در خواری عشق، خودفروشیست، هنر
افسانهٔ ما بر سر بازار خوش است
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۷۳
برو به گوهر
اندوه جهان و شادمانی همه هیچ
سرمایهٔ روزگارِ فانی همه هیچ
یاد این سخن از تجربه کاران دارم
غیر از غم یار جاودانی همه هیچ
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۸۳
برو به گوهر
دل در غم عشق، کامرانی نکند
تا ناله درفش کاویانی نکند
با یار گرانباری دل گفتم، گفت
بار غم ما به دل گرانی نکند
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۸۶
برو به گوهر
تا بر لب عاشق می گلگون ناید
از دیده نمی شود شط خون ناید
خود را به خم باده درانداز حزین
هر بار، سبو درست بیرون ناید
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۹۹
برو به گوهر
آنان که به سودای تو داغ افروزند
از شعلهٔ شوق تو، دماغ افروزند
چشم ار کنم از روی تو روشن چه شود؟
رسم است، چراغ از چراغ افروزند
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۱۰۹
برو به گوهر
در عشق، رگ جان گرفتار برند
از شیر وفا، کودک بیمار بُرند
نام سر زلف یار، سودازدگان
در دیر مغان برند و زنّار بُرند
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۱۱۷
برو به گوهر
هر جلوه که آن نرگس عیار کند
خوبان طراز را دل افگار کند
گر چشم فسونگر نبود بر سر کار
جادوی که در بابلیان کار کند؟
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۵
برو به گوهر
دل، بندهٔ عشق است، کفیلی دارد
جان و تن سرگشته دلیلی دارد
آتشکدهٔ سینهٔ من خالی نیست
بتخانهٔ آزری خلیلی دارد
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۱۴۵
برو به گوهر
جانان چو هوای جلوه ی ناز کند
هر ذرّه به اصل خویش پرواز کند
در پردهٔ اجمال، پسندد چو جمال
صد در ز تفاصیل شئون باز کند
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۱۴۶
برو به گوهر
حسن تو به یک جلوه گرفتارم کرد
وز نرگس مست، عشوه درکارم کرد
بی قدر متاع من خریدار نداشت
عشق تو به این قیمت و مقدارم کرد
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۱۴۷
برو به گوهر
کی بود که دل بستهٔ زنار نبود؟
جان در شکن طره، گرفتار نبود؟
سر در قدم پیر مغان می سودم
آن روزکه در بتکده، دیار نبود