سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۲۵۹۸۲ گوهر پیدا شد:
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۰۵
برو به گوهر
عشق است که چرخ را برآمد به فراز
وز کوتاهی کرده خرد پای دراز
هرچند که داده هر دو را بال، قضا
ماهی با مرغ، کی شود هم‌پرواز؟
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۱۱
برو به گوهر
قدسی ز تو در قید حجاب است هنوز
روی املش زیر نقاب است هنوز
بر تار وفای تو نمی‌بندد دل
دانسته که رشته خام تاب است هنوز
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۱۲
برو به گوهر
قدسی به دلت هوای کام است هنوز
خوناب جگر بر تو حرام است هنوز
آسوده دلی، تهمتی عشق مشو
در آب مزن کوزه که خام است هنوز
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۱۳
برو به گوهر
بینم رخ غم، نقاب نگشاده هنوز
مستم، چه شد ار نخورده‌ام باده هنوز
چون لاله مرا چهره به خون دارد سرخ
داغی که سیاهی‌اش نیفتاده هنوز
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۱۵
برو به گوهر
ای مرغ چمن، عشق ندانی ز هوس
از گفت و شنید عاشقی بس کن، بس
عاشق نبود خانه‌طلب، ور نه چرا
پروانه نشد مقید دام و قفس؟
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۱۶
برو به گوهر
ای خواهش عشقت آرزوی همه کس
پرواز کند سوی تو عنقا و مگس
مرغان همه نزدیک به دام آمده‌اند
تا بخت به نام که زند فال قفس
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۱۸
برو به گوهر
از همسفران عشق، چون اهل هوس
افغان که درین بادیه بس ماندم پس
مشتاق به ذکر سبقت‌اندیشانم
چون مانده ز کاروان، به آواز جرس
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۲۵
برو به گوهر
آن غنچه که کار با صبا افتادش
از بلبل خویش خواهد آمد یادش
هرچند صبا شکفته دارد گل را
چون یک دو سه روز شد، دهد بر بادش
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۴۱
برو به گوهر
عشق ارچه بود ز بود، نابودش بیش
آخر باشد ز عقل، بهبودش بیش
از خوف طریق عشق، اندیشه مکن
هر راه که پرخطر بود، سودش بیش
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۶۶
برو به گوهر
فارغ شده‌ام ز ننگ و آسوده ز نام
چون من نگرفته کس ز رسوایی کام
سودای دلم همیشه طغیان دارد
دیوانه عشق را بهارست مدام
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۶۸
برو به گوهر
از مژده خویش پیشتر نه دو سه گام
بشتاب که خرسند نگردم به پیام
گوشم خبرت جوید و چشمم دیدار
گو چشم ز گوش پیشتر یابد گام
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۷۱
برو به گوهر
هر دم نتوان کرد به جامی مستم
یک جرعه خراب داردم تا هستم
روزی که قدم نهاد در کوی تو دل
اول، ره بیرون شدنش را بستم
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۷۳
برو به گوهر
زان روز که از مادر گیتی زادم
یک لحظه نرفته حسن و عشق از یادم
صلوات فرست جلوه شیرینم
تعویذ نویس بازوی فرهادم
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۷۴
برو به گوهر
آن شوخ که دل به جلوه او دادم
از شوخی، داد خانمان بر بادم
عالم همه زو پرست و من زین شادم
کش راهِ برون شد نبود از یادم
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۷۷
برو به گوهر
در عشق، به جز زیان ندارد سودم
از تیرگی اختر خود خشنودم
از بخت سیاه، بر سرم منت‌هاست
چون لاله، چراغ روشن است از دودم
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۷۹
برو به گوهر
با عشق، ز دل نهفته رازی دارم
پنهان ز نظر، دیده بازی دارم
در جلوه، دو عالمم نیاید به نظر
خوش آینه عکس گدازی دارم
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۸۲
برو به گوهر
در وصل تو دیده بر زمین می‌دوزم
در باغم و از حسرت گل می‌سوزم
تو در نظر و من به خیالت مشغول
در وصل، طریق هجر می‌آموزم
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۴۸۶
برو به گوهر
در عشق به آن بهانه جو نزدیکم
وصلش دارد به خود نکو نزدیکم
این طرفه که با من است پیوسته و من
از خود چو شوم دور، به او نزدیکم
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۰۳
برو به گوهر
بی راهبری که سوزدش بهر تو جان
افروختن شمع محبت نتوان
کی شعله و موم ربط یابند به هم؟
تا پای فتیله‌ای نباشد به میان
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۵۰۹
برو به گوهر
عقل آمد و دل در اضطراب است همان
بی عشق، خردمند خراب است همان
هرچند که ابر، کشت را در کارست
محتاج به فیض آفتاب است همان