عبارات مورد جستجو در ۵۹۵۱۸ گوهر پیدا شد:
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۱۵۰
پرْچینْ بدیمه قُبّه گِل ریحون‌ره
هَشتْ خالهْ نرگسْ‌ره داشْتمهْ اَرمُونْ ره
نکن بی‌رحمی و نئو«نا» امیرره
دْ خشْ تمنّا دارمه، هاده که دیره
فلک ره بَوینْ گردش چه جور و جیرهْ
اینْ کُهنهْ زَمُونهْ، شالْ به‌جایِ شیره
بد مزوئه مهْ طَبعْ وُ ندومّه چیره
انجیل به هنگومْ رسنه اسا که دیره
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۱۵۳
قرصِ مَه و کانِ صَدفْ یا بلوره؟
پَؤی وَچهْ، آهویِ مَسْتْ یا که حوره؟
یا شَمع طرازِ تَجَلّیِ طوره
یا چشمه‌ی خورشید که سراسر نوره
بدن قاقم وسوسنه یا سموره
یا یاسَمنِ وَلگهْ که دارْنهْ بوره
یا اُویِ حیات و شربتِ طهوره
یکْ بوسه شفابَخشِ تنِ رنجوره
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۱۵۸
مه دوستْ به خجیری، بَدرهْ یا هلٰاله؟
یا رُوشنهْ خورْتیجهْ که بی زوالهْ؟
مرهْ به تنهْ پیشْ یکْ اَندی سُو آلهْ
دُوستِ مهرهْ‌ورزی کُفرهْ یا حلالهْ؟
هَرْ دلْ که دوستِ عشقْ دَنیه مرْدالهْ
اونْ دلْ دلْ نیه، وی سَنگهْ یا سفٰالهْ
مرهْ به منهْ سُوتهْ دلْ اینْ خیالهْ
هَرْ مهرهْ که پاکْ وَرْزنیٰ ویْ حلالهْ
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۱۶۶
هزار و یکی نومِ که خداره بییه،
نُومِ بهترینْ شاهِ مَردونْ علیّه
هر کَسْ که علی‌ره به دلْ عاشقْ نییه
چشْ دارنه دْ تا ایلا وُ سُو دَنییه
نمازْ بکنْ که نمازْ تنه وَلیّه
نمازْگزارونِ دست‌گیر علیه
اونْ پلِ صراطْ که مویِ باریکیه
هزارْ بی‌نمازْ اُونْ پل ره یُورْ نَشییهْ
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۱۷۷
زنجیرْ به زنجیرْ، چَمْ به چَمْ دارْنه مُوته
هَرْ خَمْ صدْ هزارْ چَمْ بَنما به روُته
هَر کَسْ شَرْبِتِ عشقْ بَچشییِهْ رُوته،
منهْ سُونْ کَسْ نیه مَسْتِ اَلَسْتُ ته
سو آل مُونگهْ، مَسْته چشْ، قوسهْ اَبرُوته
دْ دیمْ خُوره، عالمْ ره تا وسّه سُوته
ایزدْ به تماشا اینهْ هَرْ دَمْ سُوته
عُطارِدْ ثنٰا خُونه هَرْ شُو تا رُوته
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۱۸۱
سین بِسْم اللهْ خَطِّ سَوادِ مُو، ته
قٰافِ وَ الْقُرآنْ بی‌شکْ اونْ خطْ ابروتهْ
اَلْحَقّ یایِ یاسینْبو کَمُونْ اَبرُوته
نه فَلکْ مُسلّطْ سَرِ مُشرِکُونْ ته
گَشْت کنُونْ، کنُونْ وینه بیایمْ کوته
دایمْ به تماشا وینه ایشمْ رُوته
سرتاسرِ گیتی ره بَتٰاوسْ سُوته
عالمْ هَمهْ قَیمتِ یک نیمه مُوته
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۱۹۲
فرشته‌خویی، جانی، حوری سرشتی،
بهشتی مه جان و تو منه کنشتی
منه مهره شه دلْ بنه روزْ چه کشتی؟
اَفْسُوسْ خرْمهْ که اِسٰا مره بهشتی
زلف ره چیه که شه گوشِ بنْ بهشتی
خوبی هکردی، مر (مه) دَستِ جا بهشتی
اسا که مره شه گله باغْ بهشتی،
یقین دومّه که یارِ پاکهْ سرشتی
امیر پازواری : چهاربیتی‌ها
شمارهٔ ۲۰۴
کمالِ عَلی تاج‌بخشِ حاتمِ طَیْ
تا ته پشتِ پارهْ بُوسهْ کاووسِ کَیْ
زال و رستم و سامِ نَیرم، بیجنِ کَی
دوستِ غاشیه کَشْ بُوننْ، ته اسبِ پَیْ
یا شبِ عزیزْ، نواشْ به این زودی طَیْ
دیدارِ مبارکْ بَوینمْ پیاپی
اَندی مُدّعا دارْمه خدا مر هادَیْ
ته روشنْ دَرْ دُولتْ همیشه وابَیْ
امیر پازواری : پنج‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۱
گِلِ دَسْتِهْ شِهْ غُنْچِهْ‌یِ لٰامْ‌رِهْ وٰا کِرْدْ
عَقیقِ یَمِنْ خُودِشْ اُونِهْ کِهْ وٰا کِرْدْ
یٰارُونْ بَوینینْ کَجِهْ فَلِکْ چِهٰا کِرْدْ
اینْ دُرِّ مِکٰانی رِهْ بِهْ کٰانْ جِدٰا کِرْدْ
شٰاهِ حَوِشْ (حَبِشْ) کِهْ مُلْکِ چینْ‌رِهْ مأوٰا کِرْدْ
بَئیتِهْ عَرٰاقینْ‌وُ رُوبِهْ خِتٰا کِرْدْ
اِشٰارِهْ بِهْ شِهْ لُو، دِخِشْ‌رِهْ اَدٰا کِرْدْ
اَدٰای دِخِشْ، دَرْدِ مِرِهْ دِوٰا کِرْدْ
تِهْ تابُونْ خُورْمِرِهْ بَیْتِهْ بی ضِیٰا کِرْدْ
یٰا دِ هَفْتِهْ مُونْگِ دیمْ‌رِهْ بی صِفٰا کِرْدْ
امیر پازواری : پنج‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۵
اَمیرْ گِنِهْ: بٰالٰا بِلِنْ، چیرِ خُورنیرْ
سی‌اَحْسَنْ بِهْ اُونْ مٰارْ کِهْ هِدٰا تِرِهْ شیرْ
سَبْزِهْ دیمِهْ چٰادِرْ بَزِهْ سٰایِهْ‌بُونْ شیرْ
آهُو دِهوُنِ شیرِ چَرِنْ سُنْبُلِهْ سیرْ
سِهْ سَرْ، سِهْ دِهُونْ، نِهْ زِبُون‌وُ یِکی میرْ
اَلّهْ نَسُوزِهْ اُونْ چِشْ، بَدییِهْ تِهْ چیرْ
بَزُویی مِرِهْ تیروُ اَیی زَنّی تیرْ
اُونْ تیرْ زَنّی کِهْ مِنْ بَوِرْزیتمْ تِهْ میرْ؟
بَخِرْدْمِهْ تِهْ چٰاچی کَمُونْ عِشْقِ تیرْ
اُنْ تیرْ تِهْ شِهْ، میرْمِهْ‌وُ وَرْزِمِهْ تِهْ میرْ
امیر پازواری : پنج‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۶
اَمیرْ گِنِهْ آرٰامِ دِلْ، دیده‌یِ نُورْ
شٰایِسْتُوئِهْ تِهْ خِدْمِتْ‌رِهْ هُورْ کِنِهْ، هُورْ
خُلْقِ خِشْ وُ نٰازِکْ بَدِنی، چیرِهْ حُورْ
سیمینْ ذَقِنْ وُ کُوکْ مِجِنْ، دیدِه‌یِ نُورْ
تِنِهْ نَدیینْ، اَنْدی کِهْ دٰارْمِهْ آزوُرْ
رَوزِ مَحْشَرْ، مِرْدِهْ کِنِهْ نٰالِه‌یِ صُورْ
بٰالٰا بِلِنْ، گیسُوکَمِنْ، مٰارُو پِرْ حُورْ
چِشْمِ بَدْ تِرِهْ یٰارَبْ بَمُونِّهْ بِهْ دُورْ
اَرْ کُفْرْ نَوْوِهْ، اُونْکِهْ مُوسیٰ بَدییِهْ طُورْ
مِهْ جٰانْ! مِنْ تِرِهْ نِسْبِتْ کِرْدِمِهْ بِهْ اُونْ نُورْ
امیر پازواری : پنج‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۷
امیر گنه: می‌شُورنگ وُ چیرْ شو آهنگْ!
ترهْمن به چه نیرنگْ بیُورمْ شه چنگْ؟
لُو رنگ و دهُونْ تنگ وُ آوازه ته چنگ
دیمْ خُورهْ، سو آلْ مُونْگهْ، چش ته شو آهنگ
دوستره ونهْ که کَشْ هاییرمْ تنگاتنگْ
شُو سٰالْ بُو، تلا لال بُو، ستٰارهْ بُو لنگ
هرگز نپیسهْ اُویِ دله هچّی سَنْگ
هرگز نییهْ شویِ سیُو هیچْ اسپهْ رنگْ
دونایِ زَمُونْ گوهره، اینهْ مه ونگْ
وَرْزمْ گوهِر مهْرْ که نَوُو مرهْ ننگْ
امیر پازواری : پنج‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۱۲
امیر گنه: یا دُرّ به یاقوتْ بریتن
یا اُونهْ که ژالهْ به گِل وَلگْ بیتنْ
یا قطره‌یِ کافورْ به عقیقْ انگیتنْ
یا اُون ته لُوئه که با شَکرْ آمیتنْ
اُونْ جومه‌یِ والا که ته تَنْ دپیتنْ
عَرْقْ بکردهْ، شیشه گلُو بریتنْ
گِلْ شیشه‌یِ تره مونگ به خیالْ انگیتن
گلابِ سَرْ اندیبْ رویِ پاکْ بریتنْ
اُونوَختْ که خدا آدمیِ گلْ گیتن
ته مهر و محبّتْ به منه دلْ ریتنْ
امیر پازواری : شش‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۱
بٰالٰا نَدُوّمِهْ بِهْ اُونْ دِرٰازْ، نِهْ کُوتٰا
زَرْدَسْت وُ، سیمْ تَنْ، بِلُورِ پِیوُنِهْ پا
دُهُوِنْ دِلْبَرْ حُقّوُئِهْ لَعْلْ آسٰا
ریجِنْ قَنْدْ کِلُو، هَرْ گَهْ کِهْ هٰاخِنْدی جٰا
عٰاشِقْمِهْ تِنِهْ سٰات وُ سَنْجی تِهْ پٰا
تِهْ بُو وُ گِلِ بُو بِهْ مِنْ آوَرِهْ وٰا
حُوری بِهْ جَنِّتْ تِهْ چیرِهْ خُو بَدیوٰا
بَکِتْ بییهْ تِنِهْ دَرْگَهْ، تُوهٰادی جٰا
تِهْ دُولِتْ ویهٰارِ خُورْ بَئیرِهْ بٰالٰا
چِنُونْکِهْ دِرْ یُو، صَدِفْ بَئیرِهْ مُولٰا
دَنْدوُنْ صَدِفْ، دیمْ سَرْخِهْ گِلْ، گُوشْ دِلْ‌آرٰا
تِه پِشْت وُ پِنٰاهْ، بُزُرْگْوارْخدایٰا
امیر پازواری : شش‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۳
اَمیرْ گِنِهْ:‌ای پٰاکِهْ طَلْعَتْ مِهْ گُوُهِرْ!
سی سٰالْ تَنْ بِهْ خٰاکْ دَووُ، جِدٰا بووُ سَرْ،
تِنِهْ وَنْگْ مِنِهْ خٰاکِ سَرْ هُوکِشِهْ اَرْ
لَبَّیْکْ گِمِّهْ وُ خٰاکِ جِهْ (بِنْ) اِمِّهْ تِهْ وَرْ
خُوئی خِشْ و نٰازِ مِجِشْ، نَرْگِسِ تَرْ
کِهْ بُونِهْ کِهْ دُوسْتْ بییِهْ سَحَرْ دُوسْتِ وَرْ؟
دُوسْتْ خُودْفروشی کِنِّهْ شِهْ عاشِقِ وَرْ
سُنْبُلْ سی هَزٰارْ چینْ شَنِّهْ چیره‌یِ خِرْ
دَپیچِنْ نِقٰابْ، مُونْگْ چیرِهْ، چِشْم‌وُ سَرْ
تٰا آروُمْ بَووِّنْ شَمْسُ وُ قَمِرْ بِهْ اینْ دَرْ
حُوری رَوِشْ، پَری مِجِشْ، روُیِ چُونْ خِرْ
غُلُومِ هِنْدیمِهْ، بَخِری تُوشِهْ زَرْ
امیر پازواری : شش‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۶
اوّلْ گمّه با قادرْ اَفسونه‌ی عِشْقْ
بساته گِل عاشقْ (آدم) بِهُونه‌یِ عِشْقْ
فکر و فهم وُ اِدراک‌وُ، فَرزونه‌یِ عِشْقْ
بسٰاتْ (ته) عُنْصُرِ خاکْ‌رِهْ نشونه‌ی عِشْقْ
دَهْ عَقْل وُ مِوالیدِ سه گونه‌ی عِشْقْ
شُعله زَنّه آتِشْ به دَروُنه‌ی عِشْقْ
یَعْقُوبْمه، مه بَیتُ الحَزِنْ خونه‌ی عِشْقْ
تا یُوسفْ به چاهْ بَیّیهْ رَوُونه‌ی عِشْقْ
امیر گِنِهْ: هَسِّمه یگُونه‌ی عِشْقْ
تَوفیقِ خِدا دارْمِهْ نشونه‌ی عِشْقْ
صَدْ سالٰ بدنی (به دَنی) دارمه بهونه‌ی عِشْقْ
کَئوُ دِلْ به خاکْ شُومِّهْ به خونه‌ی عِشْقْ
امیر پازواری : شش‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۸
ته چیرُو بَرفه که هَنترْته نکُو فعلْ
منه سوته دلْ چادرْ بزوئه تهْ خَیلْ
یارِ فلکی وُ فلک دارنه ته فعلْ
یاری خُوبه که هر د پلی کننْ مَیْلْ
با همه تما، ته پا ننه منه خَیلْ
خراکْ مِن خینو بَوُو، روزْ منه لَیْلْ
یا رب! اونکَسِ رُوشنه روزْ بَوّه لَیلْ
که بهشتْ ترهْ، با دیگری کنه مَیلْ
مه عاصیهْ دلْ با دیگرونْ نَوو ایلْ
دوستِ عشقْ منه دیدهْ ره خینْ کنّه کَیلْ
مره گننه: مهرورزیْ ره تو بهلْ
ته مهر وَرزمْ، تا مه کَلّه مُور کنن خَیلْ
امیر پازواری : شش‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۱۰
منْ اوُنْ فرنگی کافِر بی‌دین بُومْ،
من بتْ پرستونْ‌رِهْ همه‌یِ مَهینْ بُومْ،
اگر که تره قَهْر و تره من کینْ بُومْ،
یاربْ به تُرکی بَو که تره من چینْ بُومْ؟
من قاتِل اونْ امامِ هشتمین بُومْ،
دوزخِ دریمْ جمله‌یِ کافرینْ بُومْ،
بیگونهْ از اسلام وُ ایمون وُ دینْ بُومْ،
ته کِرْدِهْ اگر من ذرّه‌ای غمینْ بُومْ،
اَرْ پادشِه هند و ختا و چین بُومْ،
جمشید وُ فریدون‌رِه منْ جانشینْ بُومْ،
منْ به آسمونْ جایِ مه و پروین بُومْ،
اوُنْ مَحَلْ تنه خرمنِ خوشهْ چینْ بُومْ
امیر پازواری : شش‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۱۵
اَمیر گنهْ: یٰارِ مِهرِبون بِیٰامُو
اُونْ غُنچهْ لُویِ تَنْگه دِهُونْ بیٰامُو
دلْ مِهرِبُونْ، چشْ شیرِ ژیُونْ بیامو
یارونْ! گمّهْ: مه داغْ به ریمُونْ بیامو
شٰاهِ حَوشْ، مَلِکِ ایرُونْ بیامو
بِه سُونِ آهو، مَست وُ مَستُونْ بیامو
دلْ رَحمُ و کَمرْباریکْ مهمون بیامو
امیر گنه: مهْ دلْ به اَرْمُونْ بیامو
پَنْداشتمهْ که صاحبْ زَمونْ بیامو
اولادِ رَسُولْ، دین وُ ایمونْ بیامو
پیشوایِ همه، شاهِ مَردونْ بیامو
هَمونْ که مرهْ وسّه، هَمونْ بیامو
امیر پازواری : شش‌بیتی‌ها
شمارهٔ ۱۹
نُوروزِ گِل قُلْ انّما تویی تو
وینشِ همه، ذهن وُ ذکا تویی تو
اِنَّ اَکرَم وُ یاسینْ، طاها تویی تو
صٰائِمُ‌النّهار، لیل و یَغْشا (یغشیٰ) تویی تو
ای قصرُ لدّنی، رَبّنا تویی تو
ای صاحب کرمْ، جود و سخا تویی تو
والشَّمسُ ته چیره، والضُّحیٰ تویی تو
قُرصِ قَمر وُ اِذٰا تَلا (تلیٰ) تویی تو
صُحُفِ ابراهیمْ، توراتِ موسیٰ تویی تو
انجیلِ عیسیٰ، مطلبِ ما تویی تو
افلاک انجم، ارض و سما تویی تو
گر کُفر نوّوِهْ، گِتْمِهْ خِدا تویی تو