سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۵۹۵۱۸ گوهر پیدا شد:
نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۱۰
برو به گوهر
بی پرده تر از حدیث ما عصمت ماست
در عیب و هنر حضور ما غیبت ماست
ما را به زبان نمی توان کرد خموش
غمازی گنج عادت همت ماست
نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۱۱
برو به گوهر
از سینه رمیدن نفس نزدیکست
آزادی این مرغ قفس نزدیکست
از من به هزار بال و پر بگریزد
گر جان داند که با چه کس نزدیکست
نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۱۴
برو به گوهر
برخیز که عشق از گرانان سیرست
درتاز که پروانه درین صف شیرست
با عشق بقای جاودانی بخشد
گر چشمه خضر اگر دم شمشیرست
نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۱۵
برو به گوهر
در پایه من سپهر را هستی نیست
در حوصله ام شراب را مستی نیست
با رتبه من چه صدر و چه صف نعال
آنجا که منم بلندی و پستی نیست
نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۱۸
برو به گوهر
درد سر و گردن تو حرز تن تست
اندوه تو صیقل دل روشن تست
گر ددسرس کشیده ای نیست عجب
ناموش زمانه بر سر و گردن تست
نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۲۰
برو به گوهر
تا حرص درون نقش برونم آراست
نور سخنم فتاد اندر کم و کاست
آرایش ظاهر رخ باطن پوشید
بر آینه آب زر کنی نورزد است
نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۲۲
برو به گوهر
از خود تا خود به سوی جانانان راهست
این راه بسی مشکل و خوش کوتاهست
از دور مسافتی که تا نزدیکست
این غافل قرب خویش و آن آگاهست
نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۲۵
برو به گوهر
بنوازیدم به زخمه طاعت اینست
آرید به ناله ام شفاعت اینست
در هر گریم پر و تهی گردد چشم
گر مال زنید طاس طاعت اینست
نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۲۶
برو به گوهر
این جا نه خطا عیب و نه طاعت هنرست
ورزیدن تسلیم و رضا معتبرست
با فقر و فناست کار نه زهد مجو
از عجز گنه عجب عبادت بترست
نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۲۷
برو به گوهر
هر دم که نه با توام برآید، مرضیست
مقصود تویی، حقیقت من غرضیست
بس در عجبم که مانده ام بی تو چسان
قایم چو به جوهریست هر جا عرضیست
نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۳۲
برو به گوهر
ذرات دو کون را ز هم بیشی نیست
کس نیست که با دگر کسش خویشی نیست
در رتبه مساوات بود عالم را
در دایره هیچ نقطه را پیشی نیست
نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۳۳
برو به گوهر
شمعی که فروزان نشود کوکب ماست
برقی که ضیا نمی دهد مطلب ماست
صبح همه مرغان سحرخیز دمید
مرغی که سحر نمی‌شناسد شب ماست
نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۳۴
برو به گوهر
دایم به رهت در دو چشمم بازست
صد تحفه ام از نیاز پااندازست
پیش آی و به مهر دانه عشوه بریز
پر تیز مرو که روح در پروازست
نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۳۶
برو به گوهر
طی املم به جهد و پرواز نشد
کارم به طواف و سعی دلساز نشد
هرچند که بر کعبه تنیدم زنار
این رشته کفرم از میان باز نشد
نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۳۷
برو به گوهر
شب مست ز خانقه برونم بردند
تا دیر به نعل واژگونم بردند
گفتند به سوی دوست از کعبه درای
وز راه خرابات درونم بردند
نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۳۸
برو به گوهر
گر دست تو بحر نیست چون می جوشد
بحرست که از درون برون می جوشد
خاصیت بخششی که در طینت تست
از دست سخاوتت به خون می جوشد
نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۳۹
برو به گوهر
ارباب زمانه آفت دل باشند
چون موج سراب نقش باطل باشند
این کهنه سفینه های از کار شده
خوبست جنازه های ساحل باشند
نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۴۱
برو به گوهر
از سعی زمانه کار من نفزاید
در قرب کس اعتبار من نفزاید
من گوهرم آرایش و افزایش کس
در وزن من و عیار من نفزاید
نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۴۲
برو به گوهر
نی باده عز و جاه مستم دارد
نی فاقه و فقر زیردستم دارد
چندان که شکستگی بود با من نیست
کی دست سپهر بر شکستم دارد
نظیری نیشابوری : رباعیات
شمارهٔ ۴۵
برو به گوهر
صد فکر اثر ز طاعتم بردارد
صد سهو سر از عبادتم بردارد
با این وسواس نیتم نیست درست
غسال مگر جنابتم بردارد