سوره فتح دعای نصر دعای توسل
عبارات مورد جستجو در ۳۷۸۶۴ گوهر پیدا شد:
ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۲۲
برو به گوهر
این تازه کله که داده دلبر ماست
چون هدیه دست دوست شد، افسر ماست
بوسیدم و بر فرق سرش جا دادم
تا خلق بدانند که تاج سر ماست
ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۲۳ - کفش
برو به گوهر
از سیلی غم رخ بنفش آوردم
با دل سخن از مشت و درفش آوردم
تا پای مبارک ننهد بر سر خاک
از دیده برای دوست کفش آوردم
ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۲۹ - کمربند
برو به گوهر
ای آنکه درون دیده جایت دادم
دل را به نثار خاک پایت دادم
دیدم که میان خود به موئی بستی
ناچار کمربند برایت دادم
ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۳۰
برو به گوهر
خواهم به شکر تنگ تو را بشکستن
خواهم کمرت را بمیان پیوستن
چون نیست دهان نمی توانم گفتن
چون نیست میان کجا توانم بستن
ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۳۲
برو به گوهر
فرمود مرا نگار یاد از یک گل
بنمود دلم امیدوار از یک گل
ای دوست مگر تو این مثل نشنیدی
هرگز نشود فصل بهار از یک گل
ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۳۳ - بید مشک
برو به گوهر
بر دل ز غم رقیب رشکی دارم
وز دیده روان سیل سرشکی دارم
لرزم ز فراق زلف مشکینت چو بید
زین است که تحفه بیدمشکی دارم
ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۳۵ - یاس
برو به گوهر
آرم همه شب ز جزع خونین الماس
دارم به تو امید و ز هجر تو هراس
تا نگذاری امید من یاس شود
سوی تو روانه کردم این دسته ی یاس
ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۳۷ - هندوانه
برو به گوهر
ای خال تو هندوانه اندر آتش
وی چشم تو ترکانه و رویت مهوش
از من دو سه هندوانه گر بپذیری
گردم به غلامیت چه هندوی حبش
ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۳۹ - خربوزه
برو به گوهر
چون یار روان بسوی من خربزه داشت
از بوسه لعلم طلب جایزه داشت
آن خربزه بس خوش مزه و شیرین بود
اما طعمش بیشتر از آن مزه داشت
ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۴۰ - نیلوفر
برو به گوهر
ای ترک بدیع و دلبر سیمین بر
دادم ز برایت ارمغان نیلوفر
از خط تو و روی منش هست نشان
وز تاب من و زلف تواش هست خبر
ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۴۱
برو به گوهر
نیلوفر تازه داده بودی یارا
شرمنده ز لطف خود نمودی ما را
گر شکوه ات از سپهر نیلی رنگ است
خوش باش بکام تو کنم دنیا را
ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۴۲ - نرگس
برو به گوهر
در باغ سحر نرگس تر دیده گشود
با چشم تواش بنای هم چشمی بود
من نیز ز خشم دیده اش برکندم
بستان و بزیر پای خود افکن زود
ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۴۳
برو به گوهر
زان نرگس تازه کز بر یار آمد
صد گونه ضیاء به چشم خون بار آمد
تو همچو بنفشه خفته من چون نرگس
چشمم همه شب ز غصه بیدار آمد
ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۴۴ - نارنج
برو به گوهر
ای غبغب تو برده گرو از نارنج
پیش تو برند دستها همچو ترنج
نارنج فرستادمت اینک یعنی
از بنده خطائی ار شود دیده، مرنج
ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۴۵
برو به گوهر
چون تحفه کوی دوست نارنج بود
از خجلت او به دل مرا رنج بود
گفتی که ز من مرنج هنگام بدی
رنجی که رسد از تو مرا گنج بود
ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۴۶ - ترنج
برو به گوهر
تا یاد ترنج غبغبت افتادم
بهر تو ترنجی ای پریرخ دادم
بستان ز من این ترنج و یکبار دگر
از بوس ترنج غبغبت کن شادم
ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۴۸ - لیمو
برو به گوهر
ای گل خجل از طراوت بستانت
از چرخ گذشته نعره مستانت
از بهر تو لیمو بفرستم یعنی
سیرابم کن ز لیموی بستانت
ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۵۱
برو به گوهر
این میوه که با روی تو همرنگستی
درمان دل عاشق دل تنگستی
خوردیم به یاد غم رویت اما
نارنگی نیست بلکه نیرنگستی
ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۵۲ - سیب
برو به گوهر
ای قد تو در گلشن جان نخل امید
خطت چو بنفشه ای که در باغ دمید
دادم بحضور تو به صد روسیهی
سیبی که چو رخسار تو سرخ است و سفید
ادیب الممالک : رباعیات طنز
شمارهٔ ۵۳
برو به گوهر
ای آنکه ترا پنجه شیری باشد
در جنگ غمت ساز دلیری باشد
سیب تو قبول کردم اما ترسم
این راست شود که سیب سیری باشد